Przejdź do treści

Bierzmowanie

Bierzmowanie określane jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Od ludzi dojrzałych wymaga się odpowiedzialności, w tym przypadku – świadomego i konsekwentnego praktykowania wiary. To nie może być przymus (ze strony rodziny czy księdza), teatr czy pusta formalność. Młody człowiek, który chce otrzymać dary Ducha Świętego, pogłębiające więź z Bogiem i pomagające aktywniej żyć we wspólnocie Kościoła, musi przekonać innych, że jest osobą modlącą się, formującą sumienie i prowadzącą szczere życie sakramentalne (zwłaszcza poprzez regularną spowiedź i pełne uczestnictwo w Eucharystii).

Czego wymaga się od kandydata do bierzmowania?

– Udział w katechezie szkolnej, która pozwoli pogłębiać wiedzę religijną.

– Udział w rekolekcjach zamkniętych przed bierzmowaniem.

– Prowadzenie Indeksu Formacji Katolickiej.

– Udział w trzyletniej parafialnej katechezie dla kandydatów do bierzmowania, zwieńczeniem której jest egzamin z wiedzy religijnej oraz rozmowa z księdzem odpowiedzialnym za przygotowanie do bierzmowania.

– Udział w życiu religijnym parafii, tj. uczestnictwo: w nabożeństwach październikowych i majowych, Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach, rekolekcjach parafialnych.

– Przedstawienie uzupełnionego Indeksu – wiedza i praktyki religijne np. comiesięczna spowiedź.

– Wybranie i dostarczenie metryki chrztu, jeśli ten sakrament przyjęty był w innej parafii niż aktualne zamieszkanie i przygotowanie do bierzmowania.

– Udział w próbach przed bierzmowaniem.

– Udział w nabożeństwie, podczas którego udzielany jest ten sakrament i radosne przyjęcie Darów Ducha Świętego.

Istnieje możliwość przyjęcia sakramentu bierzmowania przez osoby dorosłe. W tym przypadku należy skontaktować się z Księdzem Proboszczem i ustalić sposób przygotowania do przyjęcia tego sakramentu.

Nauczanie Kościoła Katolickiego na temat bierzmowania:
Katechizm Kościoła Katolickiego pkt. 1285-1321.

Obowiązujące normy prawne wg Kodeksu Prawa Kanonicznego:
Księga IV „Uświęcające zadania Kościoła, Część I „Bierzmowanie”, kan. 879-896.

Skip to content